Opeens ben je eindelijk aan de beurt… en wat doe je? Wat voor mij als een bevrijding voelt is voor sommige anderen een bron van stress. Ze twijfelen of ze zich gaan laten inenten of ze weten zeker dat het ze geen prik gaan nemen. Lange gesprekken hierover met vrouwelijke generatiegenoten bepaalden mijn weekend.
‘Wat zijn jouw overwegingen geweest om tot niet-inenting te besluiten?”
De overeenkomst van deze niet-ingeënten, hierna genoemd als anti-vaxxers, is dat zij niet behoren tot een risico-categorie, want ze zijn jonger en leven gezond. Helemaal zonder risico zijn ook zij niet, want de genetische pech van een op hol slaand afweersysteem leidend tot IC-opname en/of long covid kan iedereen overkomen. In ieder geval totdat we zeker weten welke genenpatroon dit veroorzaakt.
Als het motief van de angst voor een ernstig verloop van corona niet aanwezig is, bepalen andere overwegingen een besluitvorming die resulteert in (voorlopig) niet-inenten.
Ik heb drie verschillende soorten drijfveren gehoord: 1. de holistische natuurgeneeskundige filosofie om een gezond lichaam geen preventief medicijn te geven, 2. de visie dat corona een soort van griepvariant is waarvoor huidige maatregelen, inclusief vaccinatie, overbodig zijn en die daarmee bedoeld zijn om ons te onderdrukken en 3. de overweging om geen onnodig risico te lopen, bijvoorbeeld op zeldzame ernstige vaccinbijwerkingen of op nog onbekende lange termijneffecten van mRNA vaccins.
‘En hoe ga je om met de sociale inentingsdruk als je vanuit je eigen integriteit, vanuit jouw normen en waarden, jezelf niet wilt laten inenten?’
Wij hebben gelukkig het recht op zelfbeschikking en op een eigen mening. Toch merkte ik dat het (voorlopige) besluit tot niet vaccineren bij de vrouwen tot een aantal negatieve gevoelens en spanning leidde: zoals gevoelens van verdriet, schuld, eenzaamheid en uitsluiting vanwege een afwijkende mening, gevoelens van boosheid, achterdocht en wantrouwen tegenover de overheid, het RIVM en de GGD en gevoelens van twijfel en onzekerheid bij gebrek aan informatie en de onmogelijkheid aan vaccinkeuze.
Juist het feit dat het volgen van de eigen niet-inentingsovertuiging meetelt bij het wel of niet slagen van het bestrijden van corona, leidt tot een grote druk op degenen die zich niet laten inenten. Zij voelen zich medeverantwoordelijk voor onze toekomstige kwaliteit van leven en toch kunnen ze vanuit hun innerlijke kompas niet anders.
Onder degenen die zich wel laten inenten is een groep mensen die weinig sympathie kan opbrengen voor degenen die zich vanuit hun levensovertuiging of visie niet laten inenten, of zoals zij het zeggen ‘hun eigenbelang boven het groepsbelang stellen’. Zij zien de anti-vaxxers in het positieve scenario als profiteurs of ‘free-riders’ indien corona met vaccinatie onder controle komt. En in het negatieve scenario als misdadigers die ervoor zorgen dat corona, al dan niet in nieuwe gevaarlijke varianten, zal blijven voortwoekeren.
Terwijl de anti-vaxxers zichzelf als redders zien. Trouw aan hun eigen gezondheid en daarmee aan de gezondheid van ons allen. In hun visie zijn zij degenen die overblijven als de rest van de mensheid uitsterft door genetische mutaties, vergiftiging en een verzwakt afweersysteem. Dit is naast het positieve en negatieve scenario de derde optie voor het vervolg van coronapandemie op de mensheid.
Deze nieuwe tweedeling in de maatschappij van vaxxers en anti-vaxxers wordt straks bekrachtigd in een coronapaspoort waarin we beeldend kleur bekennen alsof wij mensen uit verschillende landen zijn. Nog een extra onderdrukkingsmiddel in de ogen van de anti-vaxxers.
Het doet me pijn om te zien hoe sommige van mijn medemensen worstelen met de vaccinatie en het coronapaspoort. Volgens de overheid zijn beide noodzakelijk zijn om de samenleving weer open en menselijk te krijgen. Met de huidige kennis van zaken.
Wat zouden we kunnen doen als maatschappij om het vaccinatie-keuzeproces te verbeteren en de vaccinatiegraad te verhogen?
Al reflecterend kom ik tot een tweetal adviezen:
1. Een oproep aan de maatschappij (breder dan de overheid) om te komen tot een betrouwbare, up-to-date, onpartijdige en onafhankelijke informatievoorziening over corona, met uitleg als adviezen veranderen door het continu voortschrijdende inzicht. Eventueel gecertificeerd door onafhankelijke controleurs.
2. Een oproep aan de overheid om een keuzemogelijkheid te geven voor vaccins als je in een groep valt waar zeldzame zware bijwerkingen voorkomen.
En als laatste de boodschap ‘informeer jezelf zo goed mogelijk en doe wat je moet doen zodat je jezelf vanuit je eigen normen en waarden nu én in de toekomst recht in de spiegel kunt blijven aankijken’ aan degenen die, net zoals ik, nu aan de beurt zijn. Dat doe ik zelf ook. En wat er ook uitkomt, ik blijf evengoed van mezelf en van jullie houden.Dit rapporteren