Is Moederdag de moeder aller dagen?
Iets om over na te denken vandaag. Of morgen. Of alle dagen van het jaar.
In het rijtje thema-, bewustzijns- en feestdagen neemt de Moederdag een speciale plaats in. Volgens historici kent het vereren van moeders, de moedercultus, een lange historie. In het oude Griekenland en Turkije werd Rhea, de moeder der goden, geëerd. In dit kader past ook de Mariaverering in de katholieke kerk.
En wat te denken van de prehistorische voluptueuze vruchtbare Venusbeeldjes? Verering van de vrouw, de liefde, de moeder? Is moederverering niet zo oud als onze diersoort, de moderne homo sapiens?
De moderne Moederdag is in de 19e eeuw ontstaan in de Verenigde Staten als bewustzijnsdag voor vrede en ontwapening. Begin 20e eeuw werd het concept succesvol als waarderingsdag voor moeders. Een dag waarop moeders bloemen ontvingen en ontslagen waren hun dagelijkse ‘plichten’.
Een dag die tot in het huidige tijdperk van het consumentisme voortduurt. Ondersteund door zowel winkels als Moederdagvierders waarbij de laatsten hun liefde en waardering graag symbolisch als iets tastbaars cadeau willen doen.
Toch voelt één dag aandacht voor het vrouwelijke en zorgzame als niet genoeg, zelfs niet als we internationale vrouwendag daarbij tellen. Twee dagen per jaar is nog geen procent van al onze tijd.
Ik pleit voor een herinvoering van het dagelijks bewustzijn voor de moeder. Niet voor het consumeren en etaleren van meer cadeaus, maar voor het in acht nemen van de menselijke maat in onze interactie, voor het vergeven van menselijke fouten, voor het tonen van dankbaarheid, voor het oog hebben voor de ander. Voor het toetsen van je acties aan de vraag: ‘zou ik het uit kunnen leggen aan mijn moeder?’
Voor meer zorgzaamheid naar elkaar en de natuur. Voor meer dialoog, meer respect, meer aandacht, meer creatie, meer koestering, meer waardering, meer compassie, meer dankbaarheid, meer liefde.
Meer moederdag.
Is het een idee om te leven alsof het iedere dag de moeder aller dagen is?