Vandaag is het Internationale Vrouwendag. De afgelopen week viel op dat vrouwelijke lijsttrekkers het slachtoffer zijn van hatelijke hashtags. Hoe gaan we om met hatelijke hashtags en andere schadelijke content op sociale media? Valt dit onder de vrijheid van meningsuiting? Het inspireerde me tot het schrijven van het volgende artikel.
#vrijheidvanmeningsuiting
Morgen is het Internationale Vrouwendag. Ieder jaar weer een goed moment om de balans op te maken over hoe het gesteld is met het achterstellen van vrouwen in de samenleving en de mate van (seksueel) geweld tegen vrouwen. Kort gezegd: hoe staat het met de vrouwenonderdrukking in ons land en in de wereld?
Vrouwenonderdrukking lijkt een zwaar woord toch is het qua betekenis het woord dat het beste de lading dekt. Bij onderdrukking zijn er daders, dat zijn degenen die zichzelf bevoordelen. Dit doen zij ten laste van de slachtoffers, dat zijn degenen die benadeeld worden door de daders. De daders gebruiken macht om hun slachtoffers te benadelen. Daders hebben dus macht en een motief en gebruiken de macht om hun voordeel te behalen. Bij vrouwenonderdrukking zijn vrouwen de slachtoffers. En mannen de daders…
Afgelopen week was er een onderdrukkende hashtag trending zoals dat heet. Dit betekent veelgebruikt en veelgedeeld. Een drie-letterig vrouwelijk geslachtsdeel was geplakt voor de naam van een politica. Vrouwenonderdrukking, want de zenders gebruiken hun sociale media-macht om de reputatie van een vrouwelijke lijsttrekker te beschadigen. Hun korte termijn voordeel of motief is het verhogen van hun eigen populariteit op sociale media. Het ultieme motief zou kunnen zijn dat zij willen voorkomen dat het slachtoffer haar politieke macht vergroot of premier wordt. Of het benadelen van haar verkiezing een slimme zet is blijft echter de vraag. Misschien is deze premier uiteindelijk wel beter voor het maatschappelijk welzijn, inclusief dat van de daders. Maar dit terzijde.
Het publiekelijk een ander uitschelden zou onder de vrijheid van meningsuiting vallen volgens sommigen. De aanhangers van deze stelling vergeten twee andere aspecten van vrijheid. De eerste is verantwoordelijkheid. De vrijheid om te doen wat je wilt ontslaat je niet van de verantwoordelijk van deze acties. De tweede is zo mogelijk nog belangrijker en dat is dat jouw vrijheid stopt waar die anderen beschadigt of benadeelt. Deze afbakening van vrijheid door schade wordt ook wel de gouden regel genoemd. Deze instinctmatige menselijke regel komt voor in alle culturen ter wereld. Het publiekelijk uitschelden leidt tot emotionele schade bij het slachtoffer en tot schade aan het imago van het slachtoffer. Het toepassen van verbaal geweld is een machtsuitoefening. Met andere woorden: het gebruik van deze hashtag is vrouwenonderdrukking en de daders zijn volledig verantwoordelijk voor hun onderdrukkingsdaad.
Hoe gaan wij hiermee om als samenleving? Laten wij deze (vrouwen)onderdrukkende hashtags bestaan of gaan wij de daders verantwoordelijk stellen? Dat is de vraag. Een goede vraag om over na te denken. Morgen is het Internationale Vrouwendag.